17.12.2008
"Jesteście więksi ode mnie, tylko o światło..."
czyli spotkanie z poetą
Stanisławem Leonem Machowiakiem
Stanisław Leon Machowiak jest niewidomym poetą z Poznania. Łącznie wydał 26 pozycji książkowych zarówno wierszy jak i prozy. Debiutował w 1982 roku w "Czytelniku" tomikiem poetyckim pt.: "Noce ze słońcem". Do Powiatowej Biblioteki Publicznej w Kępnie przyjechał razem ze swoim kolegą Ryszardem Małeckim, który uświetnił spotkanie autorskie grą na harmonijkach ustnych. Każda z nich ma swoją własną historię. Np. jedna z nich należała kiedyś do Czesława Niemena. Panowie wędrują razem od 4 lat. Poznali się pracując razem w Spółdzielni Inwalidów Niewidomych SINPO, gdzie pan Ryszard trafił po wypadku. Po odzyskaniu wzroku został przewodnikiem Stanisława L. Machowiaka. Mówią o sobie, że są wędrującym duetem słowno-muzycznym. Pan Ryszard pobił na swoich harmonijkach dwa rekordy Guinessa, pierwszy w 2003 roku z okazji 750-lecia Poznania. 941 osób na rynku zagrało razem i był to największy jak do tej pory zespół grający na harmonijkach ustnych, drugi rekord pobił dwa lata temu grając na najmniejszej harmonijce świata.
Uczestnicy spotkania mieli okazję posłuchać kolęd w wykonaniu pana Ryszarda, który zachęcał młodzież do śpiewania w rytm granej przez siebie melodii. Pan Stanisław L. Machowiak przybliżył młodzieży własną twórczość recytując i omawiając swoje wiersze. Zwracał także uwagę na istnienie ludzi niepełnosprawnych, którzy potrafią robić wiele wspaniałych rzeczy. Spotkanie uświetnił swoją obecnością starosta Jerzy Trzmiel, który złożył zebranym serdeczne życzenia z okazji zbliżających się świąt. Stanisław L. Machowiak przypomniał zebranym, że starosta jest laureatem "Orderu Radości". Wyróżnienie to przyznawane jest osobom, które szczególnie angażują się w pomoc osobom niepełnosprawnym.
Poeta zwracał uwagę na terapeutyczne właściwości poezji. Wiersze jego zdaniem potrafią wyciszyć wnętrze człowieka, uleczyć je, jeżeli nie są czytane z przymusu a dla przyjemności. Jeden ze swoich tomików pt.: "Góry jak ołtarze" pan Stanisław zadedykował Janowi Pawłowi II. Częstym tematem jego poezji jest światło. Najnowszy tomik poezji pt.: "Śmiercią niepokonani" (2008 r.) poświęcony został pamięci poległych górników z kopalni "Wujek". Jako poeta Stanisław L. Machowiak zwraca uwagę na piękno słowa. Jego zdaniem sami powinniśmy o nie dbać, gdyż stanowi to o naszej kulturze. Na zakończenie spotkania pan Stanisław poprosił młodzież o recenzję swoich wierszy, ponieważ pisze książkę o swoich spotkaniach autorskich a kępińska młodzież zachwyciła go ciszą i skupieniem podczas prezentacji poezji. Na pytanie jak spędzi święta poeta z uśmiechem stwierdził, że ma jeszcze do napisania kilka rzeczy.
"Światło"
Światło nie znosi próżni
jest białą ciszą
czy potrafię je prześwietlić
blaskiem mojej mocy
Wszelkie materiały i teksty zawarte na tej stronie umieszczone zostały za zgodą ich autora.
Ich wykorzystywanie bez zezwolenia jest zabronione.
Wcześniejsze spotkania odbyły się w 2006 i 2007:
2006 - do zobaczenia w archiwalnej wersji strony
2007 - do zobaczenia w archiwalnej wersji strony